ให้ควาามรู้เกี่ยวกับการฟื้นฟู

เดินผ่านป่าเก่าแก่ในต้นฤดูใบไม้ผลิ แล้วคุณจะตื่นตาไปกับดอกไม้ป่าที่มีโทนสีเหมือนอัญมณีที่ส่องแสงจากพื้นป่า แต่ในป่าใหม่ ดอกไม้ชั่วคราวในฤดูใบไม้ผลิ เช่น ทริลเลี่ยม ขิงป่า ไวโอเล็ต และบลัดรูท ขาดตลาด เหตุผลอาจมาจากชาวป่าที่ไม่ค่อยฉูดฉาด: Aphaenogaster sp. หรือมดป่า Carmela Buono ผู้สมัครระดับปริญญาเอกสาขาวิทยาศาสตร์ชีวภาพจากมหาวิทยาลัยบิงแฮมตันกล่าวว่า "มีคนไม่มากนักที่เคยได้ยินชื่อพวกมัน แต่พวกมันคือขุมพลังในการเคลื่อนย้ายเมล็ดพืชและเรียกว่า 'สารกระจายตัวของคีย์สโตน' มากกว่า 95% ของป่าในรัฐนิวยอร์ก รวมถึงเขตอนุรักษ์ธรรมชาติมหาวิทยาลัยบิงแฮมตัน เป็นป่าทุติยภูมิ ซึ่งผุดขึ้นมาบนผืนดินเมื่อถูกแผ้วถางเพื่อการเกษตร แม้ว่าบางส่วนของป่าที่งอกใหม่เหล่านี้ เช่น ป่าที่ขึ้นใหม่ จะฟื้นตัวได้ดี แต่ก็ขาดความหลากหลายทางชีวภาพในแง่มุมอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงพืชที่มีโครงสร้างต่ำกว่าปกติ เช่น ดอกไม้ป่าพื้นเมือง พืชหลายชนิดอาศัยความสัมพันธ์ร่วมกันกับมดเพื่อกระจายเมล็ดของพวกมัน การฟื้นฟู ในความเป็นจริง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอเมริกาเหนือเป็นหนึ่งในจุดสำคัญของการร่วมกันต่อต้านพืชและมด แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นในบางส่วนของยุโรป ออสเตรเลีย แอฟริกาใต้ และในเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือก็ตาม Buono กล่าว “พืชเหล่านี้วิวัฒนาการมาจากเมล็ดที่มีรยางค์ที่อุดมด้วยไขมันติดอยู่ และนั่นเป็นสิ่งที่ดึงดูดใจมดป่ามาก” เธอกล่าว "มดต้องการไขมันพอๆ กับโปรตีนและน้ำตาล และเป็นเรื่องยากที่จะหาอาหารที่มีไขมันสูงในป่า" มดป่าสีดำและขนาดกลางเป็นมันเงาเป็นสายพันธุ์พื้นเมืองที่อาศัยอยู่ตามท่อนซุง เศษใบไม้ในป่า และใต้โขดหิน มดป่านำเมล็ดที่มีไขมันสะสมกลับไปที่รัง ปกป้องพวกมันจากการบริโภคโดยสัตว์ฟันแทะและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ เมื่ออวัยวะที่มีไขมันถูกกินจนหมด มด -- ในการดูแลแมลงชนิดหนึ่ง -- จะนำเมล็ดพืชออกจากรัง กระจายเมล็ดให้ห่างจากต้นเดิม เป็นการจัดการที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน Buono กล่าวว่า "มีหลายส่วนที่น่าสนใจและซับซ้อนของการโต้ตอบนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของเมล็ดพืชที่มดชอบ ดังนั้นคุณจึงสามารถผสมสายพันธุ์ดอกไม้ที่สวยงามในป่าได้" Buono กล่าว ป่าเจริญเติบโตเก่าแตกต่างกันอย่างไร? ป่าเจริญเติบโตเก่าเป็นสมบัติหายากที่มีบทบาทสำคัญในการรักษาความหลากหลายของสายพันธุ์ Buono ชี้ให้เห็น ผืนป่าโบราณของภาคตะวันออกเฉียงเหนือยังคงอยู่ในบางพื้นที่ ซึ่งมักอยู่บนที่ดินที่ถือว่าไม่เหมาะสมสำหรับการทำเกษตรกรรม พวกมันแตกต่างจากป่าทุติยภูมิโดยเริ่มจากระดับพื้นดินอย่างแท้จริง พื้นที่ที่เคยถางไว้เพื่อการเกษตรเป็นที่ราบ ในขณะที่ป่าเจริญเติบโตเก่ามีภูมิประเทศแบบ "หลุมและเนิน" Buono อธิบายว่า "มันไม่สม่ำเสมอ จากต้นไม้ที่ล้มทับหลายปีแล้วปีเล่า" หลุมที่เหลือจากรากของต้นไม้โค่นล้มที่ยกขึ้นจากพื้นดิน ในขณะที่เนินดินเป็นผลมาจากรากและดินที่สกัดออกมา สายพันธุ์ในป่าทั้งสองประเภทก็แตกต่างกันเช่นกัน โดยผู้ล่าอาณานิคมอย่างรวดเร็วจะย้ายเข้าสู่ป่าที่มีอายุน้อยกว่า ป่าที่จัดตั้งขึ้นมักจะมีพืชที่ทนต่อร่มเงาจำนวนมากขึ้นในเนื้อเรื่อง มีมดป่าน้อยลงเล็กน้อยในป่าทุติยภูมิ อาจเป็นเพราะการเคลื่อนย้ายของมดในช่วงหลายปีของการทำการเกษตร Buono กล่าวว่าความแตกต่างของหลังคาป่าและปริมาณแสงที่ส่องถึงพื้นป่าก็มีบทบาทเช่นกัน แต่ยังไม่ได้มีการสำรวจ ปัญหาที่แท้จริงดูเหมือนจะเป็นการแข่งขันกับทากที่รุกรานซึ่งพบมากในป่าที่สร้างใหม่และยังมีรสชาติของอวัยวะที่มีไขมัน ทากมักชอบบริเวณขอบป่า และป่าทุติยภูมิอาจตั้งอยู่ใกล้กับที่อยู่อาศัยที่ทากชอบ เช่น ทุ่งหญ้าเปิดโล่งหรือฟาร์มที่มีการใช้งานจริง Buono กล่าว ในการฟื้นฟูป่าใหม่ให้อยู่ในสภาพที่แข็งแรงขึ้น เราจำเป็นต้องมองข้ามต้นไม้ไปที่ความหลากหลายของแมลง ซึ่งมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศของป่า ตามรายงานของนักวิจัย Buono กล่าวว่า "มดมีประโยชน์ พวกมันไม่ได้มีเสน่ห์เหมือนผีเสื้อหรือผึ้งที่ช่วยผสมเกสรดอกไม้ แต่พวกมันมีความสำคัญพอๆ กัน" Buono กล่าว