การจามของคุณเป็นการตอบสนองทางชีวภาพ

Qin Liu, PhD, รองศาสตราจารย์ด้านวิสัญญีวิทยากล่าวว่า "การทำความเข้าใจสิ่งที่ทำให้เราจามได้ดีขึ้น โดยเฉพาะพฤติกรรมของเซลล์ประสาทในการตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้และไวรัส อาจชี้ให้เห็นถึงการรักษาที่สามารถชะลอการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจผ่านการจาม" และผู้ตรวจสอบอาวุโสของการศึกษา ผลการวิจัยได้รับการเผยแพร่ ในวันที่ 15 มิถุนายนในวารสารCell Liu นักวิจัยจากศูนย์การศึกษาอาการคันและความผิดปกติทางประสาทสัมผัสของมหาวิทยาลัยกล่าวว่า "เราศึกษากลไกของระบบประสาทที่อยู่เบื้องหลังการจาม เพราะคนจำนวนมากรวมถึงสมาชิกในครอบครัวของฉันเองจามเพราะปัญหาต่างๆ เช่น โรคภูมิแพ้ตามฤดูกาลและการติดเชื้อไวรัส" . "เป้าหมายของเราคือการทำความเข้าใจว่าเซลล์ประสาทมีพฤติกรรมอย่างไรในการตอบสนองต่ออาการแพ้และการติดเชื้อไวรัส รวมถึงสาเหตุที่ทำให้เกิดอาการคันตา จาม และอาการอื่นๆ การศึกษาล่าสุดของเราได้เปิดเผยความเชื่อมโยงระหว่างเซลล์ประสาทและระบบอื่นๆ ที่สามารถช่วยในการพัฒนาวิธีการรักษา สำหรับการจามและต่อสู้กับโรคทางเดินหายใจที่ติดเชื้อ" การจามเป็นวิธีที่ใช้กันทั่วไปและแรงที่สุดในการแพร่กระจายละอองที่ติดเชื้อจากการติดเชื้อทางเดินหายใจ นักวิทยาศาสตร์ระบุบริเวณที่กระตุ้นการจามในระบบประสาทส่วนกลางเป็นครั้งแรกเมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว แต่ไม่ค่อยมีใครเข้าใจเกี่ยวกับการทำงานของรีเฟล็กซ์การจามในระดับเซลล์และโมเลกุล ในการศึกษาใหม่ Liu และทีมของเธอได้สร้างแบบจำลองของเมาส์เพื่อพยายามระบุว่าเซลล์ประสาทใดส่งสัญญาณที่ทำให้หนูจาม นักวิจัยให้หนูสัมผัสกับละอองลอยที่มีฮีสตามีนหรือแคปไซซิน ซึ่งเป็นสารประกอบฉุนที่ทำจากพริก ทั้งสองจามออกมาจากหนูเช่นเดียวกับที่ทำในคน การตรวจสอบเซลล์ประสาทที่ทราบอยู่แล้วว่ามีปฏิกิริยาต่อแคปไซซิน ทีมของ Liu สามารถระบุกลุ่มของเซลล์ประสาทขนาดเล็กที่เชื่อมโยงกับการจามที่เกิดจากสารดังกล่าวได้ จากนั้น นักวิจัยมองหาโมเลกุลที่เรียกว่า นิวโรเปปไทด์ ที่สามารถส่งสัญญาณการจามไปยังเซลล์ประสาทเหล่านั้น และพบว่าจำเป็นต้องมีโมเลกุลที่เรียกว่า นิวโรเมดิน บี (NMB) สำหรับ การจาม ในทางกลับกัน เมื่อพวกเขากำจัดเซลล์ประสาทที่ไวต่อ NMD ในส่วนของระบบประสาทที่กระตุ้นการจามในหนู พวกมันจะไปปิดกั้นการสะท้อนการจาม เซลล์ประสาทเหล่านี้สร้างโปรตีนที่เรียกว่าตัวรับ neuromedin B ในหนูที่ไม่มีตัวรับ การจามอีกครั้งจะลดลงอย่างมาก Liu กล่าวว่า "น่าสนใจ ไม่มีเซลล์ประสาทกระตุ้นการจามเหล่านี้อยู่ในส่วนใดส่วนหนึ่งของก้านสมองที่รู้จักซึ่งเชื่อมโยงกับการหายใจและการหายใจ" Liu กล่าว "แม้ว่าเราจะพบว่าเซลล์กระตุ้นการจามอยู่ในบริเวณอื่นของสมองมากกว่าบริเวณที่ควบคุมการหายใจ แต่เรายังพบว่าเซลล์ในทั้งสองบริเวณนั้นเชื่อมต่อโดยตรงผ่านแอกซอน ซึ่งเป็นสายของเซลล์ประสาท" นักวิจัยยังพบว่าพวกมันสามารถกระตุ้นการสะท้อนการจามได้โดยการเปิดเผยส่วนหนึ่งของสมองของหนูไปยังเปปไทด์ NMB ยิ่งไปกว่านั้น สัตว์เหล่านี้เริ่มจามแม้ว่าพวกมันจะไม่ได้สัมผัสกับสารแคปไซซิน ฮีสตามีน หรือสารก่อภูมิแพ้อื่นๆ เนื่องจากไวรัสและเชื้อโรคอื่นๆ จำนวนมาก รวมถึงไวรัสไรโนไวรัสในมนุษย์และไวรัสโคโรนาส่วนใหญ่ เช่น ไวรัสโคโรนากลุ่มอาการทางเดินหายใจตะวันออกกลาง (MERS-CoV) และ SARS-CoV-2 ซึ่งเป็นไวรัสโคโรนาที่ก่อให้เกิดโรคโควิด-19 Liu กล่าวว่าอาจเป็นไปได้ที่จะจำกัดการแพร่กระจายของเชื้อโรคเหล่านั้นโดยกำหนดเป้าหมายไปที่ NMB หรือตัวรับเพื่อจำกัดการจามในผู้ที่รู้ว่าติดเชื้อ “การจามสามารถสร้างละอองไวรัส 20,000 หยดที่สามารถอยู่ในอากาศได้นานถึง 10 นาที” Liu อธิบาย "ในทางตรงกันข้าม การไอจะสร้างละอองออกมาเกือบ 3,000 หยด หรือประมาณจำนวนเดียวกันที่เกิดจากการพูดเป็นเวลาสองสามนาที เพื่อป้องกันการระบาดของไวรัสในอนาคตและช่วยรักษาอาการจามทางพยาธิวิทยาที่เกิดจากสารก่อภูมิแพ้ สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจวิถีทางที่ทำให้เกิดอาการจาม เพื่อสกัดกั้นพวกมัน โดยการระบุเซลล์ประสาทที่เป็นสื่อกลางในการสะท้อนการจาม รวมถึงนิวโรเปปไทด์ที่กระตุ้นเซลล์ประสาทเหล่านี้ เราได้ค้นพบเป้าหมายที่อาจนำไปสู่การรักษาอาการจามทางพยาธิวิทยาหรือกลยุทธ์ในการจำกัดการแพร่กระจายของการติดเชื้อ"